Kum ve taş      

Bu hikâyede iki arkadaşın çölde yürüdüğünü anlatır. Yolculuğun bir noktasında bir tartışma olur ve biri diğerine tokat  atar. Tokadı yiyenin canı acır ama bir şey söylemeden kuma şöyle yazar: 

"BUGÜN EN İYİ ARKADAŞIM BENİ TOKATLADI" 
         
Bir vahaya gelene kadar yürümeye devam ederler ve suya girmeye karar verirler. Tokadı yiyen bataklığa saplanır ve boğulmak üzereyken arkadaşı kurtarır. Boğulmadan kurtulan kurtulduktan hemen sonra bir  taşa şöyle yazar: 
         
"BUGÜN EN İYİ ARKADAŞIM HAYATIMI KURTARDI" 
         
 Tokadı atan ve hayat kurtaran sorar: "Canını acıttığımda kuma yazdın , neden şimdi taşa ? Diğeri cevaplar: ‘’Birisi canımızı yaktığında kuma yazmalıyız ki  bağışlama rüzgarı silebilsin, ama biri bizim için iyi bir şey  yaparsa  taşa kazımalıyız hiç bir rüzgar silemesin.’’      

''ACILARINIZI KUMA VE İYİLİKLERİ TAŞA YAZMAYI ÖĞRENİN'' 

Özel bir kimseyi bulmak bir dakika alır, unutmak ise bir ömür. 

(Alıntıdır)