İnsan hayatı

“İlahi Komedya”, İtalyan şair Dante Alighieri’nin, bir vecd anında kendini antik çağda yaşamış olan meslektaşı Vergilius’un düşsel rehberliğinde Cehennem`de başlayan, arada kalmışlığın mekânı Araf`ta devam eden ve nihayet günahsızların huzur bulduğu Cennet`te son bulan düşsel yolculuğunu anlattığı bir eserdi.

Müzik ise, Yunanlıların muhayyilesine göre, insanlığa peri kızlarının armağanı olan bir sanattı.

‘’Müzikteki 24 aralık, altının ‘en saf’ olan 24 ayar hâlinden mülhemdir!’’ (mülhem: esinlenmiş) diye bir veciz söz vardır.

İşte "Dante'nin Yolculuğu" da, bu "en saf"ın arayışıdır bir nevî...

‘’Dante'nin Yolculuğu" hayatımızın merkezidir, kendisidir aslında…

Ve hayat her şeyin, ama her şeyin ‘’en saf’’ halini aramakla geçer, çorak vahalardaki kurumuş kör kuyularda su arar gibi debelenir durur insan ve hiçbir şeyin ‘’en saf’’ hali bulunmaz bir türlü…

Ve hayat dediğimiz şey aslında çocukluktan sonra kalan bu debelenmelerdir…

Ve derdi zaten edebiyatçılar; ‘’insan hayatı, çocukluktan verilmiş kocaman bir tavizdir.’’

Osman AYDOĞAN