Mutluluk nerededir?

 Büyük bir kedi, kendi kuyruğunu kovalayan küçük bir kediye sormuş; “Neden kuyruğunu kovalıyorsun?”

Yavru kedi yanıt vermiş: “Bir kedi için en güzel şeyin mutluluk, mutluluğun da kuyruğum olduğunu öğrendim. Bu nedenle onu kovalıyorum, yakaladığımda mutluluğa ulaşacağım.”

Bunun üzerine yaşlı kedi şöyle demiş: “Gençken, ben de evrenin sorunlarına ilgi duymuş ve mutluluğun kuyruğum olduğuna karar vermiştim. Ama şunu farkettim; ne zaman onu kovalasam benden uzaklaşıyor, ne zaman kendi işime baksam hep peşimden geliyor.

Mutluluk nerededir?

Mutluluk; cana can katanımla içilen bir yudum çaydadır...

Güneş altında ılgın ılgın eriyen bir kar yığınındadır, saçaklardan sarkan buz parçalarındadır, bir orkestra gibi şakıyan kargaların sesindedir......

Şu günlerde tedirgin edilmeden uyanan bir toprak parçasındadır.

Bir bahar sabahında çıplak ayakla koşulan ıslak çimenlerdedir.

Soğuk bir günün bitiminde esiveren ılık bir lodos yelindedir, sıcak bir günün bitimine doğru birdenbire esiveren serin bir yeldedir.

Güvenli bir düşüncenin aydınlığında, sıcacık bir omuzun, dizlerin yumuşaklığında sevi’sinde, uygun bir sesin titreşimindedir.

İstekle ısırılan bir peynir diliminde, yanarak içilen bir yudum suda, özlemle aranan bir fincan kahvededir.

Kantinden alınan bir paketi taşırken dergilerden yapılmış kesekağıdında göz ucuyla okunuveren güzel bir sözdedir.

Günün ilk aydınlığında, gecenin son karanlığındadır.

Özlenen can tadının meyve çiçeği tadına dönüşümündedir, renk renk duyguların oluşumunda bilinmeyen renklerin şekillenmesindedir, yüreğin dudaklarındadır, bir babanın bakışında, bir canlının dokunuşunda, çocuğun gülüşündedir.

Mutluluk senin içindedir, göz hizandadır, elinin altındadır, hemen yanı başındadır.

(Alıntıdır)